Liefst van al schilder ik mensen.
Die ik even maar wil zijn, niet zo lang: één schilderij.
Ik vul ze met veel kleuren. Die waar ik het meest van hou. Maar geen kleur zie ik niet graag.
Soms zoek ik naar meer evenwicht, dan zijn het dieren die opduiken.
Veel kleur zoek ik niet, wil ik dan liever sober zijn.
Tot ik het zie verschijnen. Het roze naast het bruin (al kan dat ook geel zijn, naast zwart).
En ik voel dat dieren net als mensen, maar dan in evenwicht wel, zijn.
