Een zin

Laat me een zin schrijven
één zin die de zwaluw overstijgt
want boven mijn bed begint de lentehemel
een draadje zon dat zich tussen de wolken rijgt

Ik eet nog kool om aan te sterken
en ik drink uit een helder glas
zo kan ik groeien als verwachting
en ook omdat ik liefst doorzichtig was

Een vlieg beroert al paardenstaarten
er is een merel die met takjes breit
er is geen zin die lente vol laat worden
maar wel één woordje, dat is
tijd

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Samen reus zijn

 

Het voelt vreemd om uit deze wereld te stappen waarin ik wekenlang rondliep.
Een kromme wereld, met kleuren die vloeken als een ketellapper.
Ik hou van krom, en ik hou van ketellappers. Maar nu is het filmpje af, nu laat ik het los.

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Nacht

Kom je mee de nacht in?
we volgen kaarsjes in het bos
want wie vlinder tracht te blijven
moet zich gedragen als een vos

De maan is zwart vannacht
je lichaam kan je niet meer zien
alles wat nu zo mooier lijkt
is morgen als voordien

We volgen omdat volgend zijn
ons nu weer focus geeft
een vleermuis gelooft ook in een god
die vlieghuid tussen vingers heeft

Maar drink je eerst een glas met mij
onzichtbaar rood, één glas hooguit
en als de lijster wakker wordt
ga je dan met mij de nacht weer uit?

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Louter lente

Enkele dagen
hooguit een week
zal het louter lente zijn
De bloemknoppen, het schietend gras
en buiten rennen zonder jas

Dan komt er weer een merel
die onbevangen terugkijkt
naar hoe zwart de hete koffie was
De tempering is terug
en ergens in de kamer

zoemt ook een eerste mug

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Schuivend

Zoals je in mijn vorige bericht misschien kon lezen, besliste ik om wat te gaan schuiven in mijn activiteiten. Heel graag neem ik een beetje afstand van de wereld van de kinderboeken, nog grager bijt ik me ten volle vast in de wereld van papieren animatie.

Daarom knutsel ik momenteel aan een nieuwe website: https://papieranime.com/

Dat wil niet zeggen dat deze website verdwijnt, maar wel dat er meer activiteit zal zijn op de nieuwe.

Dat wil niet zeggen dat ik prompt stop met tekenen en schrijven, wel dat ik mijn tekenen en schrijven nu vooral wil gebruiken voor het maken van animaties.

Dat wil niet zeggen dat ik plots geen workshops rond kinderboeken meer zal geven, alles wat afgesproken was blijft. Maar gaandeweg zal ik mijn voorkeur laten uitgaan naar workshops en cursussen rond animatie.

Enfin, niets wereldschokkends of zo, alleen wat geschuif (En ook: Bezoek af en toe mijn nieuwe website!)

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Papier Animé

Het is al een poosje te rustig op deze pagina. De rek is eruit.
Een tijdje geleden besliste ik om geen kinderboeken meer te maken, dat gaf rust. Maar het nam ook een drijfveer weg. Ook was er het voornemen om me op animaties te richten. Op een niet-commerciële manier, gewoon op mijn eigen tempo. Dat laatste blijft een goed idee.

In 1998 begon ik met het maken van kinderboeken, daarna kwam een tijd van zoeken naar een uitgever, en toen kwam er het eigenlijke maken. Ik heb dat lang op een gedreven manier gedaan, tot die gedrevenheid toch sterk verminderde.
Een beetje onverwacht maakt dat ook dat het niet meer helemaal goed voelt om mensen in het maken van boeken te begeleiden. Ik voel te zeer aan dat het mijn wereld niet meer is.

Animatie bezorgt me wel de nodige adrenaline. Er is nog zoveel zoeken, maar omdat het me de mogelijkheid geeft om hierin wel nog met woord en beeld bezig te zijn, is het toch vertrouwd. Heel graag zou ik op een totaal oncommerciële manier met animatie bezig zijn, maar er moet nu eenmaal brood op de plank komen.
Daarom groeit nu het plan om alles wat ik nu doe een beetje te verleggen. Om wel nog te tekenen, te schrijven, workshops te geven en cursussen uit te werken, maar dan gericht op animatie. Op mijn manier van animatie maken.

En wat is dat dan?
Ik werk voornamelijk met papier.
Ik maak korte animaties, die tussen 1 en 5 minuten duren.
Het samenspel tussen muziek en beelden is belangrijk.
Ik werk zo analoog mogelijk, manueel teken- en knipwerk blijven de kern.

En dus dringt een nieuwe website zich op, voorlopig nog naast deze. En hoewel ik Avondrood een heerlijk woord blijf vinden, dringt ook een nieuwe naam zich op. Daar dacht ik gisterenavond een minuut of twintig over na, en toen kwam ik op “Papier Animé”. Ik ben geen twijfelaar, dus dat wordt het.
Wellicht zit je er niet op te wachten, maar toch: Binnenkort hierover meer :-)

PS: Workshops die al gepland waren gaan gewoon door, hoor! Bij eventuele twijfel, stuur me gewoon een berichtje: sandrine.lambert@telenet.be

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

November

Het is hier rustig, daar ben ik oké mee. Het is niet dat ik niets doe, maar het is nu eenmaal november.
Ik illustreer het even met dit tekstje dat ik vorig jaar schreef:

November zou een bed moeten zijn, een bed voor twee, ook als je alleen bent. Het gaat hem eerder om de grootte. Met zware dekens en luchtige dekbedden. En zo zacht als konijnenvacht.
November zou een zaklamp moeten zijn. Die je meestal uit laat, ze is er alleen voor als je bang bent.
November zou noten moeten zijn, eikels en kastanjes, maar ook cuberdons. Omdat dons lekker warm is.
Dan was er geen lopen in november, geen bus te halen, geen afspraak of vergadering.
Niemand kon er verkouden worden, en werd je dat wel, dan bleef je in bed (en werd je dat niet, dan ook).
Dan zou ik van november houden. Ik zou me er al op verheugen als de zomer heesheid brengt, als het feest gewoonte wordt.
Dan zou december als november zijn, met een zacht ontwaken in januari.
   Dus ik steek de kachel aan, ook al nam ik me gisteren nog voor om dat alleen ‘s avonds te doen. Vandaag moet ik nergens heen, ik blijf in mijn huis, ik graaf me in in woorden en ik ga tekenen. Ik zet koffie, ik maak soep, ik speel piano. Nu al wentel ik me in deze dag. Morgen wordt weer drukker, maar vandaag zal ik eindeloos laten duren.

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS