Streepje publiciteit voor een cursus die ik ontwikkelde:
https://www.centrumvoorafstandsonderwijs.be/cursus/animatietechnieken/tanimat
Wil je graag zelf met animatie aan de slag? Op een heel laagdrempelige manier. Overweeg deze cursus dan 
Contacteer me gerust met vragen!
Klein verhaal over een meisje, en twee andere kinderen die eigenlijk nevenpersonage zijn en een hele klas moeten suggereren, een boze juf die uiteindelijk misschien toch niet zo boos is, en een kat.
Ik mocht nog eens een clipje maken bij een mooi lied van Joris J. Peeters.
Het was prettig om de tekst op mijn manier te mogen interpreteren.
Er is het ritme dat we vinden
en regen die de zeeën maakt
alleen een klok om op te winden
een aardbei die naar aardbei smaakt
Er is de hartstocht die we ruilen
die we verdrinken als gemis
wanneer we weer verkrampt verschuilen
en leven soms als ziek zijn is
Wij zijn de grote, volle zonnen
die schijnen door een piepklein gat
wij zijn de dalen en de bergen
en toch, we tonen ons graag plat
Hij had de liefde bijeen geharkt
en gooide het bij de buur
want een composthoop had hij niet
en de sticker voor de groene container
was veel te duur
Onaardig wou hij echt niet zijn
maar van liefde is er gauw zo veel
en zijn tuintje was maar klein
De wind kwam langs, zoals dat gaat
die blies de liefde over daken en op straat,
die blies zonder om tuinhekken te geven
Wind is belangrijk in het leven
De titel is een belangrijk deel van een verhaal. Maar hoe kies je die?
Zelf maak ik volgende indeling:
- Zintuigelijke titels
- Actieve titels
- Klankrijke titels
- Superlange titels
In deze video leg ik het even uit:
Cover en animatie van en bij mijn favoriete liedje van Leonard Cohen
Ik verzamelde weer tekenmomenten, pende ideetjes in notitieboekjes, sloot me op in mijn huisje,… Niet om wereldschokkende dingen te doen, maar gewoon voor weer een filmpje.
Een filmpje over circus, maar ook over je gevangen voelen en een uitvlucht vinden in het verzinnen van eigen wereldjes.
Geen grote boodschap, maar voor mij wel levensreddend, die mogelijkheid om de grote, boze wereld te ontvluchten wanneer het mij te veel wordt (en dat is zowat dagelijks).
Laat me een zin schrijven
één zin die de zwaluw overstijgt
want boven mijn bed begint de lentehemel
een draadje zon dat zich tussen de wolken rijgt
Ik eet nog kool om aan te sterken
en ik drink uit een helder glas
zo kan ik groeien als verwachting
en ook omdat ik liefst doorzichtig was
Een vlieg beroert al paardenstaarten
er is een merel die met takjes breit
er is geen zin die lente vol laat worden
maar wel één woordje, dat is
tijd
