Laten we een trein nemen
alsof het leven is
Een trein die maar stopt
om ons te doen stilstaan
bij dit leven gevat
in een trein
En laat ons de ramen verblinden
de deuren beluiken
met armen als dekens
streelzacht
om meer nauwer te leven
om meer samen te zijn
Laten we geen monsters naar binnen
de wreedaard befaamd om de angst
die hij spreidt is niets anders dan fictie
hij is niet de treinreis
alleen maar de tijd
En wij zijn maar wij in een trein
Laten we alles!
behalve de pijn
Avondrood
