Vandaag ging ik nog eens naar Visé, het stadje waar ik als kind mijn zondagen vaak doorbracht.
Alles is anders zonder zondag
nu de taart nog maar een beeld is
dat zich voegde in mijn hoofd
Ik dacht dat honden
hier in cirkels bleven lopen
en altijd rondom mij
was het mijn opa die ze meenam
voor altijd
met mijn oma om zijn arm
om niet te breken op de grond
woelde in herinneringen
zoekend naar de zindering
die ze in haar leven toen
niet meer waarachtig vond
Nu zijn de muren vreemden
de straten maar van steen
maar plaatsen die zich in je graven
daar ga je altijd opnieuw heen
