Gisteren was ik op de boekvoorstelling van een poëziebundel. In een mooie locatie, het was er aangenaam warm, er werden mooie dingen gezegd en voorgelezen. Gezongen ook, en gespeeld.
Toen kwam de uitgever, hij overhandigde het eerste exemplaar aan de auteur. Hij sprak (naar mijn gevoel iets te veel). En zei iets over geduld hebben in plaats van rap uit te geven in eigen beheer.
En ik dacht: Laat ons nu rap overgaan tot de receptie.
Niet omdat ik ongeduldig ben. Ik weet dat goed uitgeven in eigen beheer om heel veel geduld vraagt.
