Altijd al was het mijn droom geweest om in een circus te werken. Niet om gevaarlijke toeren uit te halen, maar om toeren uit te halen die er gevaarlijk uitzagen. Ik wou geen vrouw zijn met de baard, geen popcorndame of kattentemster, ik wou de vrouw zijn springend door een ring van vuur. Alleen, die ring mocht niet echt van vuur zijn want dan zou ik me wel eens kunnen verbranden, wat geenszins de bedoeling was.
‘Dus, wat is je act?’ vroeg de man met hoge hoed en puntige snor.
Ik vertelde over de ring van vuur die niet van vuur was.
Zijn blik wandelde over mijn buik en benen. Hij knikte.
‘Wanneer begin ik?’
‘Nu. Toon me wat je kan.’
Ik nam een aanloop, stelde me een hoepel voor, stak mijn handen voor me uit en dook. Eerst door de lucht, daarna door het zagemeel in de piste.
De man bulderde het uit.
Ik stond op, klopte het zaagsel van mijn kleren en keek hem aan, met opgeheven kin.
‘En?’ vroeg ik.
‘Goed,’ zei hij. ‘Maar je hebt een kostuum nodig.’
Ik zag mezelf al in pantervel, met pauwenveren op mijn hoofd.
Maar even verdween de man, om dan terug te komen met een clownspak.
‘Je bent grappig,’ zei hij. ‘Dat is een kostbaar talent.’
Ik hief mijn hand op om hem een wafel te verkopen, maar razendsnel trok hij zijn waterpistool en spoot een straal water in mijn gezicht.
Toen hij daarop opnieuw keihard begon te lachen, wist ik niet of ik moest lachen of huilen.
Omdat mijn gezicht toch al nat was, huilde ik maar.
‘Hou je niet van waterpistolen?’ vroeg hij ontgoocheld.
‘Ik wil gevaarlijke dingen doen die niet gevaarlijk zijn,’ zei ik. ‘Dat is mijn droom.’
De man ging zitten, hij leek na te denken. ‘Is dat geen vreemde droom?’ vroeg hij.
‘Hoe kan een droom nu vreemd zijn? In dromen ben je toch vrij.’
Samen zaten we in de piste, hij vertelde over zijn droom om weer dinosaurussen tot leven te wekken.
‘Denk je dat het je zou lukken?’ vroeg ik.
‘Ja,’ zei hij. ‘Die katten, zie je ze? In mijn droom worden ze dinosaurussen.’
‘Maar dat is gevaarlijk!’
‘Iemand zal ze moeten temmen. Het is gevaarlijk werk, maar misschien wel iets voor jou?’
Ik lachte en aanvaardde de job.
