Met groen en rode veren
kwam hij tot bij haar staan
vertelde zijn verhalen
een vlucht van hier
naar Lapland
van slapen op de wolken
en wuiven naar de oceaan
Vertel me
van de wind, zei zij
huilt hij
nog steeds om mij?
De vogel knikte teder
hield dan zijn kopje scheef en
zei: de wind en wolven huilen
omdat ze om je geven
Dat maakte haar gelukkig
trok haar uit diepe dalen
veel meer had zij niet nodig dan
water en verhalen
