Ik wil geen vogels tegenhouden
die trekken naar het zuiden maar
ook ik ben als het winter wordt
meer vatbaar en verzwakt
Ik zie de anderen ver weg
als voortvarende vissen
die zwemmen onder ijs en
ik zou het willen breken
of zachtjes laten smelten
door warmte uit te spreken
Auteursarchief: Sandrine Lambert
Inkt
Inkt heeft een eigen karakter en een eigen wil. Het loont vaak de moeite om je eigen inbreng in een tekening complementair te maken met de vorm die de inkt uiteindelijk zal willen aannemen.
In deze video toon ik een manier om je werk eenvoudig te houden zodat de inkt genoeg inbreng krijgt.
Met een beetje eigen pianomuziek.
Share and Enjoy
Scarborough fair
Zo’n shruti box maakt veel lawaai, maar het blijft wel leuk.
Share and Enjoy
FNWP
Het was al even geleden dat ik nog naar onze schrijfgroep FNWP ging. Gisteren lukte het gelukkig weer. Gelukkig, want de warmte en steun van zo’n schrijvende groep is iets dat je moeilijk met iets anders kan vergelijken.
We gaven onszelf de opdracht om in de huid te kruipen van een beroemd persoon en hier een stukje over te schrijven. Ik koos voor Edith Piaf, Jacques Brel en Keaton Henson.
En ik kwam tot deze stukjes:
Bouw huisjes
met een gaatje in maar
laat me er niet in wonen
Ik ben een vogel van de straat
die naar je toe wil komen
En zing ik heel mijn wezen vol
het is om jou te warmen
Ik verlang zelfs niet naar groot applaus
Maar naar je
zachte armen
(Edith Piaf)
Ik zweet niet
maar ik ben een zee
waarin ik je laat leven
Mijn stem voert mijn verhalen wel
maar kijk,
mijn handen beven
Ik leef niet op een podium
ben liever bij mijn vrienden
uit angst om ooit alleen te zijn
of geen liefde te vinden
(Jacques Brel)
Mijn handen zijn gordijnen
ik hou niet van publiek
veel liever zie ik mensen
of schilder ik het missen dicht
of vul het met muziek
Mijn handen zijn te mager
om ogen te verbergen
die enkel willen huilen
daarom laat ik een baard staan
om achter weg te schuilen
(Keaton Henson)
Share and Enjoy
Laat me je gezelschap houden
en laat je dan maar gaan
Zeg me waar ik zitten mag
of ik moet blijven staan
Bevries me als dat veilig voelt
of laat me voor je schijnen
Maar wens je me ver weg
dan zal ik niet verdwijnen
Ik ben de vriend die bij je blijft
ik ben je moeder en je zus
dus voel je dat je schelden wil
doe dat dan gerust
Jouw wreedste eigenschappen
koester ik het meest
Laat me de krant zijn
voor je schillen
maar die je nooit echt leest
Share and Enjoy
Een gestileerd portret (met stencil)
Zin om nog snel zelf een kerstcadeautje te maken voor je beste vriend(in)? Struin even rond op zijn of haar Facebookprofiel, kies een mooie (of gênante) foto en maak er een heel persoonlijke bewerking van. Met deze techniek lukt dat met gemak!
Share and Enjoy
Wat haar boos maakte
was de regen en
mandarijnen in de trein
daar kon ze ook niet tegen
Vandaag gaf zij een vinger
zij namen heel haar hand erbij
Weer een kwartier vertraging
dus was een ander blij
dat zij de trein nog haalde
waarna weer zoveel vrolijkheid
terwijl zij alleen baalde
Brussel-Centraal, daar moest ze zijn
Hij beefde van omarmend zijn
dat vond zij wel
heel fijn
Share and Enjoy
Een oog in wasco en babyolie
Buiten is het koud en nat.
Geniet van de tijd dat je kinderen naar school zijn of stop ze wat vroeger in bed, en pik hun wasco krijtjes.
Voor deze techniek heb je niet meer dan een blad, wasco krijtjes en babyolie nodig.
Veel plezier!
Share and Enjoy
Verdrijf ik al mijn aardigheid
stop ze in bruine dozen
verstopt onder mijn bed
en ik zou bloemen willen plukken
uit streng verboden tuinen
en morsig willen leven maar
de winter is er net
Dan hou ik aan je deken vast
en trek te veel naar mij
in plaats van boos te worden
laat je me gewoon vrij
laat je me gewoon lopen
En ik kijk weer naar de dozen en
ik maak ze opnieuw open
Share and Enjoy
Vogelvrouw
Soms ontstaat een beeld gewoon door associatie. Je vertrekt vanuit een verlangen (buiten zijn – vrij zijn – vliegen!), en gaat daarop verder. Zo kwam ik tot dit portret. (Dat nu weer om een verhaal vraagt.)