Een kleine krak

Niet elke project wordt een boek.
Voor mij hoeft dat ook niet. Ik ben niet de enige auteur / illustrator met dozen en een harde schijf vol manuscripten die nooit het daglicht zullen zien.
Naar het schijnt publiceert Amélie Nothomb maar een fractie van wat ze schrijft. Wat niet in boekvorm verschijnt, blijft bij haar gewoon in dozen. Na haar dood zal het vernietigd worden. Er zijn manuscripten waarover ze zich diep schaamt, en dat is bij mij niet anders.

Er zijn ook manuscripten waarover ik me niet schaam. Projecten die (nog) niet de gladheid hebben van een boek, maar waar ik wel achter kan staan.
Waarom ik er dan niet gewoon aan schaaf? Omdat er al heel wat schaafwerk in mijn planning staat. Ik maakte gewoon andere keuzes.

“Een kleine krak” is zo’n project. Een verhaal over kwetsbaarheid en over pesten. Over een schildpad, omdat ik van schildpadden hou. Om een boek te zijn is het te ruw. Maar aan een schildpad schaaf je niet. Daarom geef ik het een plekje op mijn blog.

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Schrijfschool Gent

 

In 2001 verscheen mijn eerste kinderboek “Versjes op mijn buik” bij Uitgeverij Clavis.
Het geven van schrijfworkshops begon voor mij in 2005. Dat was bij Wisper, onder de vleugels van Ingrid Verhelst. Zij was het die in me geloofde.
In het delen van haar eigen ruime ervaring was ze bijzonder gul, en als ik af en toe met iets zat, was ze er ook om me op te vangen.

Ingrid is nog steeds een schitterende schrijfdocente, ondertussen heeft ze een eigen schrijfschool in Gent.
Woon jij in het Gentse en ben je op zoek naar een goede schrijfcursus? Zoek dan niet verder! http://www.ingridverhelst.be/schrijfschool.html

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Hoe maak ik een kinderboek?

Droom je ervan om ooit een kinderboek te maken? Dan ben je zeker niet de enige. Maar hoe haalbaar is die droom?
Wel, het hangt er gedeeltelijk van af hoe groot je het ziet. Verder is doorzettingsvermogen een belangrijke factor.
Wil je een beroemde jeugdauteur worden, stinkend rijk bovendien? Verhuis dan in ieder geval naar een groter taalgebied en wacht eventueel ook even tot je dood bent.
Wil je gewoon je brood verdienen als auteur / illustrator van kinderboeken? Dan zal je keihard moeten werken en bereid moeten zijn om er ook andere activiteiten bij te doen.
Zoek je naar een manier om je creatief te uiten en denk je dat het maken van een boek een passend medium is? Dan heb je gelijk. (En heb je de microbe te pakken – dan kan je droom echt nog wel groeien.)

Hoe begin je eraan?
Alles begint met een goed idee. Dat is de kracht die je nodig hebt om op te stijgen. Hang je eenmaal in de lucht, dan heb je een motor nodig, anders stort je neer.
Weet dat je een aantal elementen nodig hebt om aan een verhaal te beginnen: een goed uitgewerkt en geloofwaardig hoofdpersonage, een conflict dat boeiend genoeg is om een heel verhaal spannend te maken en een wereld die klopt.

Het echte werk
Stel: Je wil het boek zelf schrijven en ook illustreren. Moet je dan eerst het verhaal schrijven of maak je eerst de illustraties?
Daar is geen sluitend antwoord op te geven, en dat mag zelfs bij ieder boek anders zijn.
Je zal merken dat het begint bij één idee: een stip. Al gauw komen er nog stippen bij, als je die gaat verbinden krijg je een soort basis .Ik denk nogal beeldend, in mijn hoofd wordt het op die manier een blad. Dat lijkt al heel wat, maar op dat blad zal wel gewerkt moeten worden.
Mogelijks schrijf je eerst het verhaal, waarna je tekeningen begint te maken.
Maar het kan ook zijn dat je een soort scenario schrijft. Op basis hiervan kan je illustraties maken. Soms doe je eerst al het tekenwerk, waarna je gaat schrijven. Vaker zullen tekenen en illustreren elkaar dan afwisselen.

Uitgeven
Al te vaak wordt er al over een uitgever nagedacht nog voor het project klaar is. Eigenlijk is dat de omgekeerde wereld. Naar mijn gevoel is het veel gezonder om eerst je hart en ziel te steken in het boek dat JIJ echt wil maken.
Want het klopt dat het vaak moeilijk is om een uitgever te vinden. Maar wat dan nog? Is dat voor jou een reden om je droom niet waar te maken?
Ik denk oprecht dat het beter is om het overgrote deel van je energie te steken in het eigenlijke maken van JOUW boek. Want naast de reguliere uitgeverijen zijn er ook uitgeverijen die op een heel eigen manier werken, en daarnaast is er ook nog de mogelijkheid om je boek via POD of via een drukker tot stand te laten komen.

Dromen mag dus! En aan je dromen werken is nog beter. Wil je er nog meer over weten? Kom dan op 8 maart naar de workshop Basis Kinderboeken.

Zondag, 8 maart 2015 (van 10.00 tot 12.30 uur)
Basis Kinderboeken
Prijs: 25 euro, inclusief al het materiaal, koffie, thee, water, fruitsap en koekjes
Voor wie? Voor wie kinderboeken wil leren schrijven en / of illustreren, voor wie geïnteresseerd is in kinderboeken
Waar? Kessel-Lo
Wat?
Thema’s, personage, spanningsboog, illustratietechnieken,… alles in een notendop en ruimte voor vragen!
Inschrijven? Via: info@sandrinelambert.be

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Over ijs en koekjes

Afgelopen weken waren behoorlijk gevuld met workshops voor http://www.artforumvzw.be, en dat was bijzonder prettig! Werken met kinderen is best vermoeiend, daar kan je niet buiten. Maar het is ook zo ontspannend. Als kunstenaar kom ik dan op plaatsen waar ik soms nog nooit van gehoord had, ik maak kennis met gemotiveerde begeleiders, geef mezelf een tiental minuten om al mijn materiaal in gereedheid te brengen en dan… begroet ik de bende kinderen met wie ik twee uur lang een heel intense band zal hebben. Dat is altijd héél even eng, ik probeer het ijs te breken met een grapje, maar kinderen zijn niet dom! Als ze ijs zien, eten ze het op. En dan blijven er nog 119 minuten over om samen te genieten.

In maart werk ik weer wat meer met volwassenen samen – ook dat is genieten natuurlijk! Het ijs wordt dan eerder gesmolten dan gebroken, met koffie of thee. Liefst met een koekje erbij, want ook volwassenen zijn niet dom! Als ze koekjes zien, eten ze die op. En dan blijft er nog de rest van een mensenleven over om van kinderverhalen te genieten.

Misschien is er ook een workshop bij voor jou, neem even een kijkje bij “Agenda

 

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Dubbel

De afgelopen weken waren bijzonder druk. Ik heb er intens van genoten en ik heb verlangd naar meer rust. Altijd is er dat dubbele.
Tijdens het geven van een workshop is er één doel: het geven van een goede workshop. Dat is beperkend want het sluit uit dat ik me op dat moment en de uren daarvoor in verhalen verlies. Daar staat tegenover dat de kick enorm is wanneer de workshop inderdaad goed slaagt. Ook dan is er een creatieve ontlading, één die me tegemoet komt vanuit de groep die voor me staat.

Vreemd genoeg verlangt een mens altijd naar datgene dat er op dat moment niet is. Daarom zit ik nu met de grote goesting om verder te werken aan mijn boeken.
Nog even, en ik heb er weer tijd voor. Maar ik weet nu al dat ik een diepe en directe voldoening zal missen. En het zal niet zo gemakkelijk zijn om mijn concentratie weer over verschillende projecten te verdelen. Toch kijk ik ernaar uit: de lente die een beetje voelbaar wordt, nieuwe inspiratie voor boeken en toch nog regelmatig een workshop.

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Een gele ukelele

Op 1 januari nam ik een beslissing: ik zou ukelele leren spelen. In de namiddag van diezelfde dag bestelde ik via het internet een gele ukelele. Een mens mag impulsief zijn af en toe. Over een piano zou ik langer nagedacht hebben, maar een ukelele kost amper 30 euro – daar heb je zelfs geen paar schoenen voor.

De redenering die eraan voorafging was de volgende: Ik ben nu bijna 41 jaar, dat maakt dat ik minstens nog eens 41 jaar heb om dingen bij te leren. In het deel dat nu komt hoef ik niet meer zindelijk te worden, lopen kan ik al en middagdutjes zijn niet meer nodig. Tijd zat dus om nog massa’s leuke dingen te leren!
Het heeft iets van een midlifecrisis al past het woord crisis hier niet. Midlifeinspiratie klinkt misschien zo slecht nog niet. Geen brommers of dure auto’s voor mij, ik heb er simpelweg het geld niet voor. Dus hou ik het klein, geel en goedkoop.

Ongeveer een maand geleden ontving ik het pakketje via de post, en sindsdien trek ik dagelijks naar de kelder om er even “muziek te spelen”. Ik moet nog gigantisch veel leren, maar ik leer ook snel bij. Wie het simpel houdt komt al wat rapper tot resultaat.
Voorlopig hou ik het bij covertjes, maar binnenkort kan ik dit mini-instrument ook meenemen als ik lezingen ga doen bij kleuters.
Geel, ik vind dat een mooie kleur.

Filmpje met kelderzicht

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Niet kijken

Niet bang zijn. Niet wenen. Het is wel veilig hier.
Ik proef de bloedkorstjes op mijn knieën en bijt erin. Het is te warm om hier te ademen. De lucht door het spleetje is fris. Ik steek mijn neus erdoor, dat durf ik. Mijn neus, zonder de rest van mijn gezicht. Kijken vind ik doodeng. Er woont een geest in mijn kamer. Ze lijkt op een mama en ik zie haar in het donker staan. Haar gezicht geeft licht en ze lacht naar me. Ze staat groot voor mijn bed.
Ik durf niet te kijken.

Mijn voet of mijn hoofd? Het is te warm om te slapen. Het helpt om mijn voet naar buiten te steken. Soms doe ik dat per ongeluk. Maar geesten kunnen kietelen.
Voorzichtig steek ik mijn hoofd naar boven.
Niet bang zijn, misschien is ze weg.
Met één oog open zie ik haar niet. Waar staat ze meestal ook alweer?
Aan de zijkant van het rolluik, waar licht door schijnt.
Haar ogen!
Zag ze mij?
Ik wil onder de lakens kruipen, helemaal weg. Maar ik kan niet bewegen.
Ze kijkt.
Mijn mond gaat open.

De stappen op de trap zijn boos.
Wat heb ik gedaan?
Het licht schijnt geel uit de hal. Ik zie haar niet meer. Maar is ze wel weg?
  

Op 27 februari geef ik een workshop rond griezelverhalen. Kijk bij “Agenda” voor meer info.

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Een heel eigen sprookjes schrijven en/of illustreren

Zondag, 22 februari 2015 (van 10.00 tot 12.30)
Sprookjes

Prijs
: 25 euro, inclusief al het materiaal, koffie, thee, water, fruitsap en koekjes
Voor wie? Voor schrijvers en illustratoren of gewoon creatievelingen die zich graag laten inspireren door sprookjes
Waar? Kessel-Lo, Leopold Béosierlaan
Wat?
Op één voormiddag schrijven we zelf een sprookje of komen we in ieder geval tot een goede aanzet. En we leren enkele technieken om dit te illustreren. Wil je iemand verrassen met een heel eigen geïllustreerd verhaal? Kom dan meedoen!
Meedoen? Stuur me een mailtje! info@sandrinelambert.be

 

 

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS