Dat de muren naar me toe zouden komen, dat ik stemmen in mijn hoofd zou gaan horen, zoiets had ik verwacht. Maar in mijn hoofd blijft het stil, en de muren van deze goedkope hotelkamer blijven onbeweeglijk staan. Op een zeldzaam flapperen van hun oren na, doen ze niets.
Ik kijk naar mijn computerscherm, naar de aantekeningen die ik in meerdere schriftjes maakte, maar alles ligt stil. Nalezen. Beter dat dan niks. Ik lees na wat ik al schreef, in de hoop nog meer te kunnen schrijven.
De enige bedoeling van dit verblijf, is schrijven. Het lijkt niet meer te lukken. Wat ik nu zie is wit.
Ik neem me voor om even door de stad te lopen. Gent is mooi, het zal me inspireren. Al acht uur zit ik hier, eerst ging het schrijven vlot, toen viel ik stil.
Mijn jas, denk ik, en ook de sleutel niet vergeten.
Er wordt op de deur geklopt.
‘Hé, wat een toeval dat ik u hier ontmoet.’
Voor mij staat een vrouw, mijn leeftijd, mijn lengte. Haar bolronde gezicht lacht me toe. Boven de kleine ogen, liggen koperkleurige haarslierten die dringend geknipt moeten worden.
Hoewel ik haar niet denk te kennen, laat ik haar binnen.
‘Ik ben Sandrine,’ zegt ze.
Bijna val ik achterover van verbazing. ‘Hé, wat een toeval…’
‘Dat ik u hier ontmoet?’
‘Nee,’ zeg ik, ‘Ik ben ook Sandrine.’
‘Niets mis met die naam, toch?’
‘Eigenlijk had mijn moeder me Anne willen noemen, omdat dat een klassieke naam is. Maar Sandrine was in de mode… En toen kwamen we in Vlaanderen wonen.’
‘En jij zit met die naam hè, die niemand hier juist wil uitspreken. Ik weet er alles van.’
Iets in haar lach maakt me bang. ‘Wie ben jij?’
‘Ik ben Sandrine.’
‘Och!’
Ze gaat zitten op het bed, doet net alsof ze thuis is en kijkt in mijn schriftjes.
‘Dat is van mij!’
‘Ik ben jou.’
De muren komen naar me toe. Dat is het, denk ik, ik hoor stemmen in mijn hoofd.
Ze neemt de laptop op haar schoot en begint te tikken.
Ik neem mijn jas, mijn sleutel ook, en vertrek.
Maandelijks archief: september 2013
Portfolio
Ik maakte een selectie van een aantal illustraties voor kinderboeken.
Neem zeker eens een kijkje:
Share and Enjoy
Lachen naar de maan
Toen ik begon met olieverf, had ik het gevoel een schilder te zijn. Ik was twaalf en hard op zoek naar mezelf. Hoewel ik niet wist wie ik moest zijn, leek “schilder” me wel passend. Wie zoekt, die vindt.
Mama bracht van de rommelmarkt een doosje olieverf mee.
Ik schilderde de zee.
Duizend zeeën heb ik geschilderd, het gaf me ruimte.
Soms doe ik dat nog: Met olieverf schilderen vanuit een drang om te bewegen. Sportief word je er niet van, maar het helpt.
Gisteren danste ik in dit landschap. Ik danste voor de maan die naar me lachte. Ik lachte terug.
Share and Enjoy
Illustreren met collage
Vorige week gaf ik in mijn atelier een workshop rond de mogelijkheden van collage in illustratie. Omdat collage zo’n groot onderwerp is, zocht ik toen naar een werkbare indeling om iets te doen met deze techniek. Vrijheid is geweldig, maar in te veel loop je verloren. Vrijheid in een vast kader vind ik dan zelf een goed alternatief.
Naar aanleiding van deze workshop schreef ik dit artikel: http://hobby-en-overige.infonu.nl/diversen/119822-meer-doen-met-collage.html
In december plan ik opnieuw een atelier rond collage (in combinatie met laagdrempelige druktechnieken deze keer). Wil je hiervan op de hoogte blijven? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief.
Share and Enjoy
Aquarel
Omdat ik de laatste tijd weer met aquarel aan het illustreren ben, schreef ik er een artikeltje over.
Voor wie interesse heeft in schilderen of illustreren wil ik het graag delen:
http://hobby-en-overige.infonu.nl/diversen/119520-aquarel-tips-voor-wie-het-graag-wil-ontdekken.html
Share and Enjoy
September is bijzonder
Met oneindig veel geduld en doorzettingsvermogen blijft ze draaien. Meestal negeert ze het beeld dat ze van de mensen opvangt, het zou haar geduld toch niet ten goede komen. Maar de aarde is ook niet blind, natuurlijk. En soms krijgt ook zij het op haar heupen. Misschien zou ze daar boven moeten staan, maar tegen eind augustus stoort het zelfs haar om te blijven draaien terwijl mensen zonnend hun dagen vullen. Dat is dan ook het enige moment in het jaar dat ze iets sneller draait, uit onbehagen. In een poging de meest luie mensen van haar rug te schudden.
Het lijkt dus niet alleen zo, in september draait de aarde sneller. Met kortere dagen en meer bedrijvigheid als gevolg. Mensen schieten letterlijk wakker, steken zichzelf in deftige kleren en sturen hun kinderen op nieuwe schoenen naar school. Ze smeren boterhammen, kiezen hun kleren bewust, vullen hun agenda aan,… Binnenkort kopen ze weer broodjes, dragen ze dezelfde kleren als de dag ervoor en missen ze hun afspraken. September is bijzonder.
Share and Enjoy
Feedback op je verhalen
Wie een verhaal afwerkte en nood heeft een feedback, kan beroep doen op manuscriptanalyse. Je krijgt dan opbouwende tips bij verschillende aspecten van je verhaal, zoals: personages, spanningsboog, taal, doelgroep en de mogelijkheid om je verhaal uit te geven.
Ik nam even pauze, maar nu begin ik opnieuw met het geven van feedback in de vorm van manuscriptanalyse. Of het duur is? Nee, eigenlijk niet. Kijk hier voor meer info: http://www.avondwoorden.be/?page_id=13
Share and Enjoy
Ateliers rond kinderboeken
Kinderboeken schrijven en illustreren: ooit was dat mijn enige grote droom. Ik timmerde er tien jaar lang aan – daarna ontdekte ik het schrijven voor volwassenen. Toen ik met mijn eerste roman (Wildgroen) naar buiten kwam, was ik blij met de meeste reacties en schrok ik van andere. Er waren van die doodeerlijk uitspraken als: “Leuk! Maar wel een dik boek voor kinderen” en “Geen prentjes?” Ik had mij een jaar lang toegewijd op het schrijven van een roman, het voelde goed, het had de stroom doen afwijken. Mijn rivier was breder geworden en daar had ik zo van genoten. En ineens stootte ik tegen een dam die opnieuw al dat water door een smalle doorgang wilde doen stromen. “Kinderboeken, hierheen!” En zonder pardon moest ik met die beweging mee.
Ik stroomde mee zonder mijn plannen te veranderen en kwam naar buiten met een geïllustreerd boek voor volwassenen. Dat bleek een goede zet, het groef de geul weer wat breder. Niet veel, maar het kon voorkomen dat ik een afkeer van kinderboeken ontwikkelde. Gelukkig, het zou zonde geweest zijn!
Nog steeds kwamen mensen naar me toe met vragen over kinderboeken en ik merkte bij mezelf de interesse in hun projecten en de goesting om regelmatig met hun stroom mee te drijven. Daarmee kwam het idee om met anderen rond kinderboeken te werken in mijn atelier. Midden augustus deed ik dit voor het eerst. Het was ontzettend leuk! De ervaring die ik al had opgedaan in het geven van workshops kon ik aanvullen met een persoonlijkere benadering en de luxe al mijn spullen onmiddellijk bij de hand te hebben.
Het plan is om maandelijks een workshop te geven in mijn atelier. Telkens voor vijf à zes mensen met een passie voor kinderboeken. Elke keer rond een ander aspect. Daar waar het vorige atelier rond kinderboeken schrijven en illustreren in het algemeen draaide, zullen we het volgende keer over collage en découpage hebben. Andere ideeën zijn: personages, scenarioschrijven en alternatieve druktechnieken. Suggesties zijn altijd welkom! Wie graag op de hoogte blijft, kan zich aanmelden op de nieuwsbrief.
Meer info over het volgende atelier rond kinderboeken:
Collage en découpage in illustratie
Zit je met een boekenproject in je hoofd? Ben je gewoon creatief of heb je een passie voor illustratie? Dan is dit atelier misschien iets voor jou. Hier gaan we zelf aan de slag met schaar, lijm, papier en verf. We leren een speelse en toegankelijke techniek en testen die ook meteen uit. Daarnaast komen er nog allerlei algemene illustratieprincipes aan bod.
Waar? In mijn atelier in Kessel-Lo (Aantal deelnemers beperkt)
Wanneer? Zaterdag, 14 september 2013, van 10.00 tot 13.00 uur
Prijs? 25 euro, inclusief materiaal
Interesse? Stuur me een mailtje:info@sandrinelambert.be