Ik leef niet met de illusie dat de dingen beter gaan gaan omdat we binnen enkele uren een nieuw jaar ingaan. Ik hoop op meer licht wanneer de dagen weer langer zijn, op meer zon wanneer het weer lente wordt. Dat duurt nog wel even.

Was dit jaar anders dan andere jaren? Zeker. Elk jaar is verschrikkelijk verschillend, het leven is te kort om niet heel snel te evolueren.
Ook dit jaar was er een met vrolijke momenten en van dikke shit, van desillusies en van verwachtingen, van tekenen, schrijven en muziek, van liefde en vriendschap, van jaloezie en kleinmenselijk zijn. Van gul en gesloten zijn.
Ook van kinderen die volwassen werden, van verhuis en plannen voor een tiny house, van veel stop-motion en van eikelpannenkoeken, van nieuwe kippen en een elektrische fiets.

Volgend jaar weer van dat, maar dan anders.

Share and Enjoy

Hoe 80 graden we vaak lopen
te moe om gewoon recht te staan
De vele woorden die verdrieten
en dat die nooit echt overgaan
Wat zijn we maar papieren bootjes
die zinken als de regen komt
een hand die zoekt naar andere handen
maar zich toch om een balpen kromt
Om maar een beetje voor te leven
of schaduw van een tijd te zijn
Ons leven is dat afscheid nemen,
van heel groot groeien naar weer klein

Share and Enjoy

Zij was alleen dat meisje
dat dacht dat leven spelen was
dat deed ze met haar poppen
dat deed ze zomaar in de klas
Ze speelde met haar schildpad
ze speelde met haar kat
Het leven is geen spel hoor,
zeiden de mensen, wist je dat
Maar zij speelde verstoppertje
niemand die haar vond
zij speelde dat niemand haar zag
met haar hoofd in de grond
Zo hield ze zich verborgen
tot na haar pubertijd
tot ze al grotemensig was
en spelen doet ze nog altijd

Share and Enjoy

Op deze blog schrijf ik liefst over wat me bezighoudt, en op dit moment is dat (naast 101 andere dingen) glaceren in acryl.
Mijn interesse werd opnieuw gewekt door een van mijn studentes in de opleiding Illustreer je eigen kinderboek: https://www.aagvernelen.be/illustreer-je-eigen-kinderboek

Het was even geleden dat ik daar nog bewust mee bezig was. Bovendien was ik eerder eigenlijk vooral bezig met glacerend schilderen in olieverf. Maar nu komt het erop aan een les te ontwikkelen rond glaceren in acryl, die interessant is voor mijn studenten. Een les waar ze ook onmiddellijk mee aan de slag kunnen. Die ze ook, zonder veel moeite, kunnen inpassen in hun eigen werk.

Dus bekijk ik video’s, doe ik opzoekingswerk en maak ik probeersels. Ook voor mezelf is opfrissen en verrijken bijzonder waardevol. Dat is één van de redenen waarom ik graag lesgeef in de school van Agatha.

Share and Enjoy

Er is een lente die al groeit
als een kiemen in mijn kruin
en verlangen naar water, de beetjes die nog kleven
aan de aarde die nog slaapt
Want weet je nog hoe we
de nachten vervingen door een avond
eindeloos tot aan de sterren of nog later
en dat we zelf die avond waren

Share and Enjoy

Ik ben een verzamelaar van beetjes: een half uurtje piano, een uurtje tekenen, een kwartiertje poetsen, een half uurtje in de tuin, een stukje schrijven,… De hele dag door hup ik heen en weer.

Voor mij werkt dat, het geeft me het gevoel om over alles een beetje de controle te bewaren. Al geef ik toe dat het soms ook goed is om je langere tijd op één ding toe te leggen.

Laat dat dan maar mijn voornemen zijn, voor wat het waard is. Af en toe een dag nemen waarin ik de rusteloosheid in mijn hoofd parkeer, om me toe te leggen op één project.

Share and Enjoy

Het huis dat ik bouw
naast je onrust, je hunker
naast het felle in jou
Als ik opsta en uitkijk
door het raam van je ogen
en ik wandel en struikel
over jouw ellebogen
En ik klop je borstplaat
en ik druk op de bel
en ik schuil in je oorschelp
en kruip onder je vel
Ik bewandel je slokdarm
en rust uit in je maag
In het huis dat ik opbouw
en wat woon ik hier graag

Share and Enjoy

Vandaag was ik de hele dag bezig met het maken van een filmpje. Het is zo goed als klaar en dat voelt goed. Ondertussen maakt ook mijn vriend een filmpje, een soort promo voor zijn boek. Daar waar ik graag snel en associatief werk, werkt hij grondig en doordacht. Het is boeiend om dat te zien, het duwt me ook net dat beetje hoger.

Morgen begin ik weer aan een nieuw stopmotion project. Een filmpje bij een mooi lied van een zanger die ik bewonder. Ik heb er zin in en ik heb zin om er iets moois van te maken.Om mezelf een beetje hoger te duwen zonder mijn eigenheid te verliezen.

Hierbij één glimp van het filmpje dat ik net afwerkte.

Share and Enjoy

Gisteren gaf ik een workshop rond het schrijven van haiku’s.
Het was de eerste keer dat ik dat deed, en dan nog op een niet alledaagse locatie: de Leuvense gevangenis, Leuven Centraal.
Het is altijd bevreemdend om zo’n plaats te betreden. De vele deuren, sloten, controles,… De lange gangen en het gezoem van lampen en radiatoren.

Eenmaal in het lokaal, vergeet je waar je bent.
De zes mannen met wie ik samen poëzie schreef waren bijzonder gemotiveerd. Hun schrijven was dan ook van een hoog niveau. Vooral van de oefeningen op zintuiglijk schrijven was ik echt onder de indruk.
Jammer dat het maar één keer was, want met zo’n groep zou ik langer willen doorwerken, aan een bundel werken zelfs. Ooit deed ik dat in de vrouwengevangenis in Antwerpen, een heel waardevolle ervaring.

Eenmaal weer buiten draait de wereld weer op volle toeren. Dat is goed en ook een beetje storend.

Vrij zijn in schrijven
in luisteren naar elkaar
Dan drukte die je inpalmt

Share and Enjoy

Het was een weekend vol van kerstmarkt.
Omdat ik niet van Kerstmis hou, heb ik ook niet de neiging om van kerstmarkten te houden. Maar dit weekend was wel erg leuk.
Met lichtjes en warme wijn en vuur en muziek en echt heel mooie dingetjes.
Met fijne mensen en lekker eten.
Volgende zondag weer van dat! Welkom, welkom! (Steven en ik staan er ook met onze boeken en schilderijen)

Share and Enjoy