Muur

Ook al zijn we als muur gehecht
door een groot samenvoelen
een barstje in een van de voegen
maakt soms dat je altijd
aan grootheid zou willen ontkomen

Je daarom verkleint
en verhardt en verstilt
je fluistert alleen bij een voet op je kop
Niet meer dan een kiezel
en hoe lang zal je zo kunnen zijn?

Je bent even bang
maar toch blijven we stenen
en het leven kan hard zijn
te veel om geen handen te geven
want het duurt niet zo lang

 

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Huid

Zou soms mijn huid willen verruilen
omdat ik er niet altijd goed in pas
voor een jurk
met mooi borduursel
waarin ik beter kan schuilen
en een masker met een lach
waar ik ook achter kan huilen
Zou jij me dan nog herkennen
en me troosten bij verdriet

Misschien doe ik het dan niet

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Het appelhuis

We hebben er een hele tijd samen aan gewerkt, schrijfster Tine Hertmans, uitgever Dirk Willaert van Uitgeverij Gandaboeken, en ik. Het was een fijne samenwerking: warm, respectvol en fantasierijk. Samen maakten we een boek, zo’n boek waarover je tegen iedereen zou willen praten. Maar we zwegen. Eind augustus verschijnt het, heel even geduld nog dus. Erover vertellen mag nu wel, en al een beetje tonen ook. Kijk!

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Er woont een wolf onder mijn bed

Wolven vind je overal (waar bedden zijn), maar ze zijn alleen gevaarlijk als je zelf bijt (een 1-minuut filmpje voor het slapengaan)

Meestal ben ik auteur en illustrator van kinderboeken, maar soms daag ik mezelf uit om verhaaltjes op een andere manier te tonen.

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Zo lang

 

Je zou willen verdwijnen. Je dromen beschermen tegen schouders en ellebogen. Van wie vindt dat klappen er nu eenmaal bij horen.

O, je gaat echt niet dood van een klap of een stoot. Het beschadigt alleen maar het tere. Wat je nog wil doen, wil kneden en maken. Maar als het nog groeit, dan mag niemand het raken.

Zo lang zou je willen verdwijnen.

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Bundel (of anders niet)

Eigenlijk maakte ik geen bundel. Ik schrijf gewoon gedichten wanneer ik die behoefte voel.
Door er gedrukte beelden aan toe te voegen, kroop een deel van de gedichten naar elkaar toe. Ze gaan over liefhebben en mislukken, en altijd blijven liefhebben.
Als je graag een boekje wil, stuur me een berichtje (het kost 10 euro, inclusief verzending)

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Het kuiken dat zich optilt
tot hij sterk en merel is
pas dan vliegt hij zich hoger
En ik, die nog wou groeien
stond stil en schoot tekort
maar voelde dat wie vliegen wil
niet groter
maar intenser wordt

Share and Enjoy

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS