Het zit in de schaduw van een blad
de geur in een herinnering
de magerte van de zon in december
en in weten hoe het was
die dag
Jij die van mij en ik van jou
het dwaze van zo’n lied
de weemoed van een clown
en dat het regende
die dag
Auteursarchief: Sandrine Lambert
Schrijven over niet schrijven
Niet kunnen schrijven is niet iets dat me vaak overkomt. Als ik ga zitten en ik neem er tijd voor, dan lukt het.
Maar nu stel ik vast dat ik te weinig schrijf, het voelt als een gemis.
Het lijkt alweer even geleden dat er een gedicht uit mijn pen vloeide.
Nu komt het even niet.
Natuurlijk komt het niet, die dingen komen gewoon niet vanzelf.
Je moet er tijd voor maken, je moet erbij gaan zitten, je moet nadenken en blijven nadenken.
En dat doe ik de laatste tijd niet.
Ik geef les, ik lees heel veel teksten van anderen. Ik werk opdrachten af en ik voel me eerlijk gezegd wat leeglopen. En ook ik denk: Nog even, dan is er weer tijd. Daarin ben ik niet beter dan iemand anders,
Daarom schrijf ik dit, het is niet veel, maar het is toch al iets.
Share and Enjoy
Brilaap!
In mijn geheugen gebeurde het ongeveer zo, maar het geheugen is zeer onbetrouwbaar.
(Klik op de afbeeldingen om ze groter te zien)
Share and Enjoy
Eerste stappen in de wereld van graphic novel
Het is me al zo vaak gezegd: Jij zou stripverhalen moeten maken.
Steeds haalde ik er mijn neus voor op: Ik lees geen strips.
Jaren geleden maakte ik eens één stripblad, de aanleiding was een wedstrijd waar ik aan wou deelnemen. Ik won de derde plaats. Totaal onverwacht, wat voelde dat goed. Het prijzenpakket was een groot aantal strips. Die ik niet las, want ik las geen strips. Een mens zit soms vast in zijn overtuigingen.
Vorige week stootte ik op een Domestika cursus over het maken van autobiografische graphic novels met Chinese inkt. De stijl sprak me aan, ik kocht (het kostte maar 14 euro). Op de ene of andere manier voelde het als het medium dat ik zocht om eens iets impliciet te doen rond mijn bizarre (noem het inspirerende) jeugd. Daarnaast heeft het werken in zwart wit als grote voordeel dat het de drukkosten aanzienlijk inperkt.
De videocursus wordt gegeven door de flamboyante Marcela Trujillo Espinoza, een vrouw wiens stijl wel tot me spreekt.
Gisteren begon ik aan de uitwerking van het eerste verhaal van mijn graphic novel. Het resultaat van een avond doorwerken, ik vind het prettig als het vooruit gaat.
Maar het voelt goed, het is eenvoudig, maar ik ben blij met het resultaat. En ik heb zin om eraan verder te werken!
Klik op de afbeeldingen om ze groter te zien 
Share and Enjoy
Enkele tips voor wie zijn manuscript een niveau hoger wil tillen
Hoe meer je aan een manuscript schaaft, hoe beter het wordt. Maar hoe doe je dat eigenlijk? Waar moet je allemaal op letten?
Met dit filmpje wil ik je graag verder helpen:
Wil je graag dat ik je help bij het verbeteren van je manuscript? Kijk dan even hier.
Share and Enjoy
Levenswijsheid voor mezelf
Volgende maand word ik 49. Gemakkelijkheidshalve zeg ik nu al 50, dat klinkt ook beter, en het scheelt maar één jaar.
Nu ben ik een mevrouw, ik blaak van de levenswijsheid, zoveel dat ik al meemaakte!
Het is jammer dat ik nooit tijd neem om naar mezelf te luisteren, dus bij deze. Een lijstje van de dingen die het leven me geleerd heeft:
- Hoge hakken dragen heeft geen enkele zin. Nooit. Het maakt alles maar moeilijker.
- Ook het ontkennen dat je een leesbril nodig hebt heeft geen zin. Ook dat maakt alles maar moeilijker.
- Een mens is een vat vol emoties. Ook dat maakt alles moeilijker, soms ook wel mooier.
- Op sokken en onderbroeken na, hoeven kleren niet na één dag in de was. (Misschien richt deze wijsheid zich meer naar mijn kinderen dan naar mezelf.)
- Niemand hoeft van de grond te eten, dus hoeft de grond ook niet proper te zijn.
- Kippen houden is interessanter dan ramen wassen, en het levert ook meer eieren op.
- Het heeft geen enkele zin om een vleugelpiano te hebben. Maar niet alles moet zin hebben.
- Komodovaranen kunnen zich ongeslachtelijk voortplanten.
- Eikels zijn eetbaar als je er eerst de tannines uitwast.
- Boos zijn gaat eigenlijk altijd over.
- Het is niet erg om nat te worden van de regen, ook nat zijn gaat eigenlijk altijd over.
- Panty’s en broekkousen houden beter op als je er een onderbroek boven draagt.
- Rode wijn vermengd met witte wijn lijkt op rosé, maar het is toch niet helemaal hetzelfde.
- Er is niets mis met elke dag wafels bakken.
- Er is niets mis met het voornemen om minder koffie te drinken, maar lang hou je zo’n voornemen meestal niet vol. (Althans, bij mij is dat zo.)
En dan te bedenken dat de wijsheid alleen maar zal toenemen.
Share and Enjoy
Noem me geen schouder
Noem me geen schouder
en kom hier niet huilen
wij waren december,
vergaten de gang
Dat onder het blad
al wat voorjaar komt rijpen
opnieuw zijn we weerbaar
maar we lijken nog bang
Share and Enjoy
Brombeer tot januari
Ze zijn voorbij, de vreselijke feestdagen.
Ik voel me alsof iemand die al weken mijn hoofd onder water hield me eindelijk loslaat. Er is weer lucht, en ik kan weer vooruit kijken.
Ik weet niet wat het is dat ik zo haat aan december. Verplichtingen?
Dit jaar had ik er geen, en toch was er die dreiging.
Misschien is het iets dat ik geërfd heb van mijn moeder. Of van haar gedrag. De nukkigheid waarmee ze elk jaar dezelfde vijf lelijke kerstballen ophing, om ons plezier te doen. De manier waarop ze zowel kerstavond als oudejaarsavond doorbracht in haar peignoir, om dan zoals altijd om tien uur te gaan slapen. Omdat zij het zich niet kon permitteren, al dat feesten.
Het kan ook iets anders zijn, er is zoveel dat me tegensteekt aan deze periode. De te luide vrolijkheid om niets, kerstmuziek, de continue stroom van reclame voor cadeautjes,… Och, soms ben ik gewoon brombeer, maar in januari stopt dat gelukkig wel.
Share and Enjoy
Workshop Stop Motion Animatie met uitgeknipte figuren
Intrigeert het je om je eigen wereldje te bouwen? Helemaal met je eigen beelden, verhaallijn of verhaalidee, de door jou gekozen (of gemaakte) muziek, geluiden, stemmen? En ben je iemand die niet uitblinkt in het hanteren van technische snufjes en ingewikkelde programma’s? Dan is stop motion iets voor jou.
Om je al aardig op weg te helpen organiseer ik een workshop rond stop motion met uitgeknipte figuren. Op twee uur tijd laat ik je ervaren op welke manier je een filmpje kan opbouwen. Welke materialen en programma’s je nodig hebt (en dat zijn geen dure of ingewikkelde dingen). Hoe je tot decors kan komen en hoe je bewegende personages kan maken.
Met dit afspeellijstje probeer ik je alvast warm te maken: https://www.youtube.com/watch?v=rGSMfXzdf74&list=PLkhEVmSl_tHgUAtpjUig6hI6r3IRmzcFL
Wanneer? Zondag, 22 januari 2023, van 11 tot 13 uur
Waar? Via zoom, je kan de workshop dus volgen van waar je wil; bij je inschrijving ontvang je een link (weet je niet hoe zoom werkt? Laat het me weten, ik leg het je graag uit)
Prijs? 19 euro
Vragen of inschrijven? Sandrine.lambert@telenet.be (of pm via Facebook of Instagram)
Share and Enjoy
Volgend jaar weer van dat, maar dan anders
Ik leef niet met de illusie dat de dingen beter gaan gaan omdat we binnen enkele uren een nieuw jaar ingaan. Ik hoop op meer licht wanneer de dagen weer langer zijn, op meer zon wanneer het weer lente wordt. Dat duurt nog wel even.
Was dit jaar anders dan andere jaren? Zeker. Elk jaar is verschrikkelijk verschillend, het leven is te kort om niet heel snel te evolueren.
Ook dit jaar was er een met vrolijke momenten en van dikke shit, van desillusies en van verwachtingen, van tekenen, schrijven en muziek, van liefde en vriendschap, van jaloezie en kleinmenselijk zijn. Van gul en gesloten zijn.
Ook van kinderen die volwassen werden, van verhuis en plannen voor een tiny house, van veel stop-motion en van eikelpannenkoeken, van nieuwe kippen en een elektrische fiets.
Volgend jaar weer van dat, maar dan anders.