Mijn atelier is voor mij de hemel, dat schreef ik al vaker. Ik hou ervan om afwisselend te tekenen, te schrijven en muziek te spelen. Om me daar vrij in te voelen. Ik hou van de duiven op het dak en van mijn goedkope Casio piano. Het is mijn eerste piano en dat gaat nooit voorbij, zoals dat in de liefde gaat. Maar soms zou ik een echt goede piano willen (zoals dat ook in de liefde gaat).

Op Youtube zie je vaak muzikanten die in een gehuurde studio spelen en ik vroeg me af of zoiets ook in het Leuvense vindbaar zou zijn.
Google bracht me naar een nog betere optie. In het STUK (Kunstencentrum) kan je gratis een geluidsdichte box met piano reserveren. Als je een geldige STUK kaart hebt. Die had ik niet, maar die heb ik nu wel.

Vandaag ging ik er voor het eerst naartoe. Het speelt anders, zo’n buffetpiano. Je kan er veel meer subtiliteit in leggen. Nu mist mijn spel dat nog. Maar mijn volgende reservatie ligt al vast! (Omdat liefde een werkwoord is.)

Ik filmde een klein stukje.

Share and Enjoy

Op dagen waarop ik thuis werk loop ik soms even naar het Provinciaal domein, hier in Kessel-Lo. Gewoon om even te zitten en observaties op te schrijven. Soms zijn die observaties mooi omdat ze een beetje verdrietig zijn. Of een beetje verdrietig omdat ze ook wel mooi zijn.

Het park hoopt op mensen
en schrikt er ook van
Het koestert zijn zwanen
beschermt ze van treinen
een spoor in de verte

Share and Enjoy

Het gebeurde ongeveer gelijktijdig: Ik legde de laatste hand aan een non-fictieboek over de voorloper van de film en Marianne van Leonard Cohen nestelde zich in mijn hoofd.
Het ene inspireerde het andere en het andere het ene. En toen ik mijn manuscript keurig voor de deadline had ingeleverd maakte ik even tijd om mijn hoofd te laten leeglopen.
De geprojecteerde vloeistof ziet er zo uit.

Share and Enjoy

Weet jij nog
dat ik dertien was
met draken vocht in onze klas

Ik was er nooit helemaal bij
al zat ik best wel graag naast jij
keek naar de druppels op het raam
die nu nog naar beneden gaan
veel stemmen in een holle klas
een appel in mijn boekentas

Een lat valt op de grond
mijn geodriehoek kwijt
wat valt er nog te kletsen?
verlies niet te veel tijd!

Verlies je wilde haren
wissel magie en harde feiten
valt iemand je soms lastig
leer om terug te bijten

Zo klim je altijd hoger
zo zal je er geraken
Weet je nog dat ik dertien was?
en vocht met al die draken

Share and Enjoy

Share and Enjoy

Ik maak veel superkorte filmpjes. Voor mij is dat een manier om te ordenen. Daarvoor zijn filmpjes voor mij het meest geschikte medium. Ik kan er een soort verhaaltje van maken, beelden bij bedenken. De muziek laten klinken zoals ik dat wil.

Het overkomt me vaak bij het afwerken van een project. Dat ik het op die manier even een plekje wil geven. Of bij het ontdekken van een lied waar ik ondersteboven van ben. Soms doe ik het ook na het lezen van een boek of na een bezoek aan een tentoonstelling. Daarna kan ik beter loslaten.

Dit filmpje maakte ik bij de ontdekking van de tere muziek van Aurora

Share and Enjoy

Nog eens een streepje publiciteit voor een interessante cursus (al zeg ik zelf…) die ik ontwikkelde:

https://www.centrumvoorafstandsonderwijs.be/schrijfambities-wees-eigen-uitgever-opleiding-eigen-boek-uitgeven/

Share and Enjoy

Gisteren schreef ik een stukje voor de piano.
Ik schrijf muziekstukjes op mijn manier.
Eerst kies ik een akkoord en dan zoek ik een ritme, een sfeer die daar bij past.
Daarna luister ik wat daar op rijmt en ik ga verder.
Noten lezen en noteren kan ik niet, dus schrijf ik muziek zoals ik een gedicht schrijf. Ik onthoud, film of neem op en schrijf daarna het gedicht in woorden op.
Omdat ik daarmee vertrouwd ben.

Wat buskruit in de veren
zo zou het moeten gaan
zo zadel ik mijn duif en
we vliegen naar de maan
Had jij hier een idee van
toen ik zei dat ik zou gaan?

De wolken rondom ons
dan Melkweg met zijn banen
En er is ook veel wind
die me soms wat doet tranen
Ik kijk niet meer terug
ik voel me licht en blij
Wij vliegen naar de maan toe
alleen mijn duif en mij

Soms woedt er een orkaan
in een hoofd dicht bij de maan
Een sterretje dat aandraagt
om weer naar huis te gaan
Het licht gezicht dat ja knikt
en ik streel de gladde rug
Het is al laat, straks donkert het

We vliegen best terug

Share and Enjoy

De ideeën zijn gebundeld, een boek is het nog niet. Maar we staan al ver, het idee is zelfs al gepromoveerd tot project waar ik mee verder ga.

Het is af, maar het is nog groeibaar. Een wortel waar nog loof aan komt. Aan die wortel groeien ook zijwortels, in de vorm van een filmpje bijvoorbeeld.

Share and Enjoy

Dit najaar had ik Eveline en Kurt van This is how we read in mijn schrijfcursus bij Wisper.
Deze fijne mensen schreven fijne verhalen, maar ze hebben dus ook een heel fijne blog!

Ik werd door Eveline geïnterviewd, dat lees je hier

Share and Enjoy