Kom naar huis op de rug van de schildpad
die ik voor je wil zijn
maar stop nu met huilen

Ons leven volgiet zich met mensen die snel zijn
en slimmer en knapper en al zijn wij dat niet
toch zijn ook wij dapper

Wij vonden de moed om naar buiten te gaan
zo zag ik de schildpad die ik voor je wil zijn
op de weg

Ze zei: er zijn geen slechte mensen
soms liggen ze scherper dan scherven stuk op de grond
gebroken door pech

Kom gewoon met me mee al zijn wij dan trager
en wegen we zwaarder dan aarde vol regen
het schild op mijn rug

houdt de snelheid wel tegen

Share and Enjoy

Op de workshop rond illustratietechnieken die ik onlangs in mijn atelier gaf, kwam deze techniek aan bod. Het is heel eenvoudig, maar sloeg wel aan.
Deze stijl is vooral geschikt voor het illustreren van boeken, posters, filmpjes, vertelplaten,… voor de jongste kleuters.
Zoals altijd in illustratie, is het ook fijn om deze techniek met andere technieken te combineren. Zo ontwikkel je een eigen stijl.

Veel plezier!

Share and Enjoy

Ik herinner me dat ik het liedje “Fish and bird” van Tom Waits voor het eerst hoorde. En er honderd keer na elkaar naar luisterde, omdat mijn buik daarom vroeg. Daarna vergat ik het weer, mijn buik vult zich voortdurend: met liedjes, mooie zinnen, beelden, of frambozensorbet.
Vorige week hoorde ik het nog eens. Het betoverde me opnieuw, en deze keer zocht ik op hoe ik het op de piano kon spelen. En ik speelde het honderd keer, omdat mijn buik daar om vroeg. Daarna begon ik aan een schetsboek vol vissen en vogels, en daar monteerde ik er mijn versie van het liedje bij.
Het leven hoeft niet ingewikkeld te zijn, als je naar je buik luistert.

Share and Enjoy

Met groen en rode veren
kwam hij tot bij haar staan
vertelde zijn verhalen
een vlucht van hier
naar Lapland
van slapen op de wolken
en wuiven naar de oceaan

Vertel me
van de wind, zei zij
huilt hij
nog steeds om mij?
De vogel knikte teder
hield dan zijn kopje scheef en
zei: de wind en wolven huilen
omdat ze om je geven

Dat maakte haar gelukkig
trok haar uit diepe dalen
veel meer had zij niet nodig dan
water en verhalen

Share and Enjoy

Vulde ze hem met vreugde
met suikerzoete uren
vreugde is ijl
en suiker gif
niets blijft voor altijd duren

Eerst fladderde ze om hen heen
met vleugels blauw en rood
maar wie een vlinder pakken wil
knijpt hem waarschijnlijk dood

Hij aaide tomeloos en wild
tot diep onder haar vel
Zij deed alsof dat goed was
toch kwetste het haar wel

Verdween stil in de avondzon
zonder zich te bedenken
liet ze hem wel een briefje na:
Ik kan niet leven dicht bij jou
maar ik blijf aan je denken

Share and Enjoy

Vogels zijn een onuitputtelijke bron van inspiratie.
Ik maakte, eerder deze week, vogelillustraties met foamdruk.

Omdat je ook met druktechnieken oneindig kan blijven doorgaan, is dat verslavend.
Zelfs de vormen die afgedrukt worden vond ik mooi. Daarom wou ik er graag iets mee doen. Gisterenavond maakte ik een filmpje, met die foamvormen. Daar bedacht ik muziek bij.
Het is fijn om ideeën vrij te laten vliegen. Net als vogels.

Share and Enjoy

Toen ik bij jou aanklopte
keek je zelfs niet op
Verhuisde naar jouw tuintje
verliet mijn naaldbomen
en populieren

Ik klopte
(klopte klopte)
in plaats van jou
lokte ik mieren
At ze met smaak
toen je me zag
ineens viel ik je op
Nu klinkt alleen mijn hartslag

klop klop klop

Share and Enjoy

Het was weer schrijfavond gisteren.
Regelmatig komen we met een groepje vrienden die graag schrijven samen. Dan zitten we rond een tafel die rijkelijk gevuld is. En worden we verwend door een gastvrouw die het ontvangen van schrijvers tot een kunst verheven heeft.
Samen schrijven is magie, misschien vooral omdat je weet dat er ook naar je geluisterd zal worden. Omdat je zelf zin hebt om te luisteren naar al die andere stukjes.

Op zo’n avond geven we onszelf een opdracht. Gisteren schreef ik een gedicht bij een foto van een vrouw die helemaal in een doos zat. Alleen haar benen staken eruit.
Het was niet moeilijk om voor even zo’n vrouw te worden, omdat ik eigenlijk gewoon zo’n vrouw ben. Misschien ben jij ook wel zo’n vrouw, of man?

Dat ik zing als ik wil schreeuwen
mij verstop wanneer ik ween
bang ben van gesloten deuren
Kan ik ergens anders heen
wanneer mensen luider spreken
of zinnen maken regels lang
die ik niet kan onderbreken
Soms maakt zelfs zo’n zin
me bang

Vond ik wel een grote doos
voor die minder fraaie delen
verberg wat ik niet graag laat zien
toon alleen mijn mooie benen

Linkje naar de website van onze schrijfgroep: http://fnwp.weebly.com/

Share and Enjoy

… en een muziekje erbij.
Er vormt zich een nieuw project.
Het is nog niet klaar.
Als een vogel op een ei.
Broeden maar.

Share and Enjoy

Ik vraag je alleen
me gestreng te omarmen
het is alweer bijna september
de zon is al koud

Wees niet meer dan het laken
dat ik wegdeed
in de zomermaanden
En laat me alleen nog maar
naar je verlangen
als het feesten gedaan is
als ik alles wat zwak is
naar hartenlust deed

Pak me in met berusting
zodat ik de zon met
verzengende stralen
een tijd lang
vergeet

Share and Enjoy